Chambord
Zamek w Chambord (fr. château de Chambord) to największy z zamków w dolinie Loary. Renesansowy zamek o planie nawiązującym do gotyckich zamków obronnych, został zbudowany między rokiem 1519 a 1559 na polecenie francuskiego króla Franciszka I i ukończony przez jego syna Henryka II.
Wokół zamku rozciąga się ogromny park leśny, który zajmuje wiele hektarów i jest największym tego rodzaju parkiem w Europie. Otoczony jest najdłuższym murem we Francji o długości 32 kilometrów. Dziś jest to jedna z najważniejszych atrakcji turystycznych we Francji, wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO od 1981 roku.
Zamek Chambord jest niezwykłym miejscem. Posiada 440 komnat, 84 schody, 365 kominków i 800 rzeźbionych kapitelów.
Salamandra – mały płaz, który czuje się komfortowo zarówno w wodzie, jak i na lądzie – jest przedstawiona na sufitach i ścianach zamku Chambord ponad 300 razy. To małe stworzenie, z koroną i dewizą „Nakarmię dobrym ogniem i ugaszę zły ogień”, było emblematem Franciszka I. Według powszechnego przekonania salamandra ma zdolność oporu przeciwko ogniu.
Po powrocie ze zwycięskiej bitwy pod Marignano w 1515 roku, Franciszek I postanowił zbudować Chambord. Nie był to tylko zwykły dwór, ale monumentalny symbol jego władzy, wyrzeźbiony w kamieniu. Pomimo tego, spędził tam zaledwie 50 dni. Przez wieki ten luksusowy zamek był domem dla wielu znakomitych gości. Odbywały się tu pamiętne uroczystości i polowania.
Jednym z charakterystycznych elementów architektonicznych zamku jest bogato zdobiony dach, który sprawia, że jest on tak rozpoznawalny. Na pierwszy rzut oka wydaje się on symetryczny, ale przy bliższym spojrzeniu można zauważyć, że tak nie jest: liczba wież, studni świetlnych i dekoracyjnych elementów jest ogromna, ale wszystkie one są różne.
Chenonceaux
Zamek Chenonceau (fr. Château de Chenonceau) – jest kolejnym z tzw. zamków nad Loarą, usytuowanym w miejscowości Chenonceaux we Francji. Bywa często nazywany także „Zamkiem Dam” (Château des Dames) ze względu na sześć kobiet, które jako jego właścicielki stopniowo go rozbudowywały. Były to: Katherine Briçonnet, Diana de Poitiers, królowe Katarzyna Medycejska i Ludwika Lotaryńska oraz Louise Dupin i Marguerite Pelouze.
Jedną z najbardziej znanych kobiet zamieszkujących zamek Chenonceau była Katarzyna z rodziny Medyceuszy. We wnętrzach pełno jest jej symboli (dwie litery C zwrócone do siebie tyłem). Symbole takie oraz portret Katarzyny znajdziemy nawet w komnacie Diany de Poitiers. Historia mówi, że Diana była kochanką króla Henryka II, która po jego śmierci została wyeksmitowana przez Katarzynę z tego pałacu do innego zamku – Chaumont.
Udało mi się zagonić Monikę do kuchni 🙂
Ludwika Lotaryńska bardzo przeżyła tragiczną śmierć męża – Henryka Walezego. Żałoba była tak silna, że nakazała zmienić wystrój komnaty, w którym położono czarne tapety z delikatnym szarym zdobieniem. (Trochę podobna do Zofii z „1670” prawda? 🙂 )
Amboise
Zamek w Amboise jest miejscem spoczynku jednego z najsłynniejszych przedstawicieli Renesansu – Leonardo da Vinci. Do miasta sprowadził go król Franciszek I Walezjusz i ofiarował mu posiadłość Clos Lucé usytuowaną w pobliżu królewskiej rezydencji. Leonardo spędził tu ostatnie lata swojego życia, podczas których zajmował się regulacją rzeki Loary, a także rozwojem własnych projektów. Po śmierci został pochowany w kościele kolegialnym Saint Florentin przy zamku (zniszczonym w 1807 roku). Domniemane szczątki malarza zostały odnalezione w 1874 roku i przeniesione do zamkowej kaplicy św. Huberta.
Najnowsze komentarze