2016.06.11 – ŚNIEŻKA, PAŃSKA SKAŁA, ČESKÉ ŠVÝCARSKO

przez Konrad · Opublikowano 11 czerwca 2016 · Zaktualizowano 23 czerwca 2018

Na ten nieco przedłużony o jeden dzień weekend wybraliśmy się do Czeskiej Szwajcarii (České Švýcarsko), a konkretnie do miejscowości Hřensko w Czechach [o tutaj] zobaczyć Bramę Pravcicka, ale po kolei…

Najpierw wyjeżdżając z Polski nadrabiamy kilka km od docelowej trasy, aby zobaczyć Arkę Noego w Pławnej [o tutaj]. Jest to wybudowana z drewna, długa na 40 i szeroka na 15 metrów budowla (wyobrażenie artysty o Arce Noego), która jest ponoć bliźniacza do tej zbudowanej przez Noego. Usadowiona na zboczu góry arka widoczna jest z odległości kilku kilometrów i wypełniona dziełami sztuki sakralnej, relikwiami i artefaktami z różnych zakątków świata. Drewniana łódź to kolejna atrakcja turystyczna we wsi. W Pławnej powstała także kraina z Zamkiem Śląskich Legend i gród rycerski. Oczywiście godzina 07:00 rano to zbyt wcześnie, żeby były otwarte te atrakcje, więc do środka nie mamy okazji wejść, ale też można zerknąć przez przysłowiową dziurę w płocie 🙂

Dalej już możemy na spokojnie pojechać do Pecu pod Sněžkou [o tutaj] i kolejką „wdrapać” się na szczyt Śnieżki. Pogoda nie powala, ale jest znacznie lepsza niż przy naszej ostatniej próbie wjechania na szczyt w listopadzie.

Jeszcze chwila i jesteśmy na szczycie.

Widoki jak wspomniałem trochę przysłonięte chmurami, ale coś trochę widać.

Chwilę pokręciliśmy się na szczycie i zjeżdżamyna dół, aby ruszyć w dalszą drogę.

W drodze do celu podjeżdżamy jeszcze zobaczyć Panská skála [o tutaj]. Pańska Skała to charakterystyczny pagórek z wychodnią bazaltu o wysokości 595 m n.p.m. Na południowo-wschodnim skłonie Pańskiej Skały stoi słup maryjny, posadowiony na pamiątkę śmierci młodej pary przyjaciół, którzy zamarzli tutaj w czasie mroźnej i burzliwej nocy w 1739.

I po jakimś czasie docieramy do naszego hotelu w miejscowości Hřensko, więc na wieczór jesteśmy już w Czeskiej Szwajcarii. Jak widzicie jest to baza wypadowa na większość pobliskich tras turystycznych.

Z rana podjeżdżamy kawałek na parking przy szlaku [o tutaj] w Mezni Louce. Nie mamy za bardzo wyboru, bo poza tym parkingiem i w Hřensku (za restauracją Klepáč) nie można nigdzie legalnie zaparkować. Wybraliśmy przejście czerwonym szlakiem z Mezní Louki tzw. Ścieżką Gabrieli (cz. Gabrielina Stežka), która na odcinku niemal 7km biegnie przez las – malownicza ścieżka prowadzi wprosto do Bramy Prawczickiej. Na samym początku trasy jest to leśna ścieżka, ale im dalej tym robi się coraz węższa, a po drodze między drzewami pojawiają się coraz lepsze widoki. Wzdłuż trasy zaczynają też wyrastać ciekawe formy skalne w postaci: bram, iglic, baszt, pionowych ścian, tarasów i labiryntów.

Tutaj ciekawość Moniki zwycięża z obawą o ilość pająków siedzących w tych dziurach.

Jeszcze ciekawe skały w oddali

Po drodze gdyby ktoś zgłodniał, rośnie mnóstwo krzaczków z jagodami. O dziwo jeszcze nie zostały zjedzone przez zwierzęta i innych turystów, co oczywiście postanawiamy nadrobić.

Stąd już bardzo blisko do naszego celu.

I w końcu trafiamy pod Bramę Prawczicką (cz. Pravčická brána), która jest największą naturalną bramą skalną w Europie. Jest to najpiękniejsza formacja skalna w Szwajcarii Czeskiej, która stała się symbolem całego parku narodowego České Švýcarsko. Brama ma 26,5 m rozpiętości łuku u podstawy, 16,0 m wysokości otworu, od 7 do 8 metrów szerokości otworu u podstawy, 3,0 m grubości stropu w najcieńszym miejscu a jej szczytowa płyta leży na wysokości 21m od jej podstawy. Nie można już na nią wchodzić, bo żeby ochronić ten pomnik przyrody przed ogromnym naporem turystów wstęp na łuk bramy został zamknięty w 1980 roku.

Tuż obok bramy znajduje się letni Pałacyk „Sokole Gniazdo” (cz. Sokoli Hnizdo). Pałacyk został zbudowany w 1881 roku w miejscu chatki z kory dębowej, która służyła jako wyszynk. Sokole Gniazdo powstało w niespotykanym dotąd na tym terenie stylu alpejskim. W celu budowy pałacyku sprowadzono robotników aż z Włoch. Obecnie na parterze pałacyku znajduje się restauracja, gdzie można zjeść pod samym łukiem Bramy. Jest tylko jeden haczyk 🙂